Biuletyn Informacyjny dla Służb Ekonomiczno - Finansowych nr 33 (1220) z dnia 20.11.2024

Wysokość dodatków za pracę w nocy w 2025 r.

Pracownikom za każdą godzinę pracy w porze nocnej przysługuje dodatek do wynagrodzenia, niezależnie od tego, czy taka praca ma charakter sporadyczny czy stały. Jego wysokość ustala się biorąc za podstawę minimalne wynagrodzenie obowiązujące w danym roku kalendarzowym. W 2025 r. minimalne wynagrodzenie będzie wynosiło 4.666 zł.

Wysokość dodatku za pracę w nocy może też być ustalona na wyższym poziomie niż wynika z przepisów Kodeksu pracy, co powinno wynikać z przepisów wewnątrzzakładowych lub z umowy o pracę.

Pora nocna

Za każdą godzinę pracy w nocy pracownikowi przysługuje dodatek do wynagrodzenia. Godziny pory nocnej w zakładzie ustala pracodawca. Powinna ona obejmować 8 godzin w przedziale pomiędzy godzinami 21⁰⁰ a 7⁰⁰. Tak stanowi art. 151⁷ § 1 Kodeksu pracy. W razie niewyznaczenia w firmie pory nocnej przyjmuje się, że obejmuje ona wszystkie 10 godzin w przedziale godzin od 21⁰⁰ do 7⁰⁰.

Dodatek za pracę w nocy przysługuje też pracownikom "pracującym w nocy". Należą do nich pracownicy, których rozkład czasu pracy obejmuje w każdej dobie co najmniej 3 godziny pracy w porze nocnej lub których co najmniej 1/4 czasu pracy w okresie rozliczeniowym przypada na porę nocną. Czas pracy pracującego w nocy nie może przekraczać 8 godzin na dobę, jeżeli wykonuje on prace szczególnie niebezpieczne albo związane z dużym wysiłkiem fizycznym lub umysłowym. Przepis o nieprzekraczaniu 8 godzin pracy w nocy nie dotyczy:

• pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy,
• przypadków konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii (art. 151⁷ § 5 K.p.).

Ustalanie dodatku za pracę w nocy

Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę (art. 151⁸ § 1 K.p.). Sposób ustalenia dodatku za godzinę pracy w porze nocnej określa § 4b rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. z 2017 r. poz. 927). Regulacja ta przewiduje, że w celu obliczenia wysokości dodatku za pracę w nocy, należy minimalne wynagrodzenie za pracę obowiązujące w danym roku podzielić przez liczbę godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu. Z tak uzyskanej stawki godzinowej oblicza się dodatek w wysokości 20%.

Stosowane w powołanym przepisie określenie "liczba godzin przypadająca do przepracowania w danym miesiącu" wyjaśnił Główny Inspektorat Pracy (dalej: GIP) w piśmie z dnia 23 stycznia 2008 r. Stwierdził w nim, że przez liczbę godzin przypadających do przepracowania w danym miesiącu należy rozumieć obowiązujący wymiar czasu pracy obliczony zgodnie z art. 130 K.p. Zdaniem GIP, nie stosuje się jako dzielnika liczby godzin wynikających z rozkładu czasu pracy danego pracownika ani liczby godzin faktycznie przez niego przepracowanych w danym miesiącu, tylko nominalną liczbę godzin do przepracowania, obliczoną zgodnie z art. 130 K.p. Nominalny wymiar czasu pracy do przepracowania jest zróżnicowany w poszczególnych miesiącach roku, co powoduje różnice w wysokości dodatków za pracę w nocy w tych miesiącach.

Ryczałt za pracę w nocy

Przepisy Kodeksu pracy pozwalają na zastąpienie dodatków za pracę w nocy ryczałtem. Jest to jednak możliwe wyłącznie w stosunku do pracowników wykonujących pracę w porze nocnej stale poza zakładem pracy (art. 151⁸ § 2 K.p.). Wysokość takiego ryczałtu powinna odpowiadać przewidywanemu wymiarowi pracy w porze nocnej.

Wysokość dodatków za pracę w nocy w 2025 r.